Het beeld van ons omringende werkelijkheid krijgt in het werk van Lixenberg gestalten, die wat de vorm betreft geen directe relatie hebben met de gangbare buitenkant, zoals wij die gewend zijn te ondergaan. Maakt hij vroeger grafiek, gouaches en schilderijen, waar reeds de contrasten aanwezig waren tussen licht en donker, hemel en aarde als idee, tussen vorm en contra-vorm, nu heeft hij, juist door de specifieke eigenaardigheden van zeefdruk, deze contrasten (en componenten) zuiverder en harmonischer uitgewerkt dan ooit.
Men zou zijn werk kunnen omschrijven door het de logica van de tegenstellingen te noemen. Eigenlijk is alles wat de directe overdracht afleidt vermeden. Deze uiterlijke versimpeling doet weldadig aan. Naast zeefdrukken maakt hij ook objecten van o.a. plexiglas, aluminium, en van met kleur bespoten ijzer. Zij hebben een relatie met de zeefdrukken, men zou ze drie-dimensionale contrasten kunnen noemen, in de ruimte "uitgelegd" op een logische manier.
Er is nog een ander facet aan Lixenberg. Hij is door dit soort werk meer dan ooit maatschappelijk betrokken. Al blijft zijn werk heel persoonlijk, ze komen door de manier van vermenigvuldigen en door zijn monumentale werken sneller in het bereik van de gemeenschap. Zelf noemt hij zich een "kleine zelfstandige", die ook economisch betrokken is geraakt bij de maatschappij.
Vroeger werkte hij alleen in de beslotenheid van zijn atelier;
de kunstenaar met het witte vlak, de penselen en de ideeën. Nu werkt hij samen met anderen, de drukkers, de mensen die alles van plexiglas weten, de lassers en de technici. Ook in deze samenwerking zit een groot stuk logica.
FRANS DUISTER, kunst kritikus
Vroeger werkte hij alleen in de beslotenheid van zijn atelier;
de kunstenaar met het witte vlak, de penselen en de ideeën. Nu werkt hij samen met anderen, de drukkers, de mensen die alles van plexiglas weten, de lassers en de technici. Ook in deze samenwerking zit een groot stuk logica.
FRANS DUISTER, kunst kritikus
The image of our surrounding reality shapes itself in the work of Lixenberg, although there is no direct relationship between that known form we are used t~. Whereas he formerly made graphics, gouaches, oil-paintings, where the contrast between light and dark, heaven and earth as idea, between farm and counter-farm existed, he now has, also because of the specific qualities of silk-screens made these contrasts (and components) more pure and harmonious.
One could describe his work as the logic of opposites.
Everything which distracts from the immediate image is left out. These external simplifications have a dramatic impact.
Besides silk-screens he also makes objects from different materials such as plexiglass, aluminium and coloured sprayed iron. They are related to the silk-screens, one could call them three dimensional contrasts, "placed" in space in a logical way.
There is another facet to Lixenberg. Through this sort of work he is more than ever socially involved. Although the work remains very personal, because of the way of multiplication and because of his monumental work they are more quickly spread to a larger public. He calls himself an "independent worker" who is economically involved with society. Formerly he worked in the intimacy of his studio, the artist with the white canvas, the paint-brushes and the ideas. Now he workes together with others, the printers, the people who knowall about plexiglass, the welders and the technicians. Also in this working together is a sense of logic.
FRANS DUISTER, art-critic
Everything which distracts from the immediate image is left out. These external simplifications have a dramatic impact.
Besides silk-
FRANS DUISTER, art-